Column Door de ogen van... André Lampe: Frans Klozen, een gouden gozer

Frans Klozen. Foto: vv d'Olde Veste '54
Maar toch, het goede gevoel overheerste deze middag en de reden is als volgt. Bij het binnentreden van het fraai opgepimpte sportpark aan de Parallelweg moet je langs het kassahokje. Als lid van de club kun je die zo passeren wanneer het eerste elftal speelt en dat deed ik dan ook. Ik moest wel achter een paar mensen langs, want het was druk aan de kassa.
Benno Hellinga, werkzaam als kassier deze middag, had mij vast vanuit zijn ooghoeken gezien en riep vanuit het kleine hokje: „Lampe, loten kopen!?” „Tuurlijk”, antwoordde ik en ik trok de portemonnee. Ik had de assistent-kassier van Benno nog niet in het vizier gehad, maar toen ik hem zag dacht ik: ‘Ahhh, mooi man, daar is hij weer, de duizendpoot van onze vereniging.’ Frans Klozen, ik mag hem graag.
Daar komt bij: als ik voor iemand respect heb binnen de club, dan is het wel voor deze gepensioneerde ex-militair. Pensionado Klozen vult hedendaags zijn leven met vrijwilligerswerk, vooral bij de voetbalclub en bij Zonnekamp, waar hij tevens de belangen van de cliënten behartigt. Mijn moeder heeft Frans ook nog leren kennen tijdens haar verblijf in Zonnekamp en ze vond hem een vrolijke Frans.
Vitaal
Dat Klozen met een kleine delegatie van Zonnekamp nog de moeite nam om de uitvaart van mijn moeder bij te wonen, heb ik zeer op prijs gesteld. Frans is een betrokken en bevlogen vrijwilliger, maar jaag je hem in het harnas, dan kunnen de rapen gaar zijn, hoor. Dat het zien van Frans Klozen na een vakantieperiode mijn moment van de middag was, zegt veel over deze beer van een vent die onderhand richting de tachtig jaar gaat. Ondanks dat hij niet meer pril is, legt Frans een vitaliteit aan de dag waar je u tegen zegt. Dat hij recentelijk bij de blauw-gelen is onderscheiden met de titel lid van verdienste, is dan ook meer dan terecht.
De voetbalclub, Zonnekamp en alle instellingen waar Klozen zich voor inzet, mogen dankbaar zijn dat ze deze wereldgozer in hun gelederen hebben. Ik heb hem in ieder geval hoog zitten. Of Frans al koninklijk is onderscheiden, weet ik niet. Mocht dat niet het geval zijn, dan hoop ik de volgende woorden ooit nog eens te horen ‘Het heeft Zijne Majesteit de Koning behaagd om Frans Klozen als lid in de Orde van Oranje - Nassau te benoemen’. Klozen lijkt mij het type dat denkt: ‘die poespas, dat hoeft voor mij niet’. Maar het komt hem zonder enige twijfel zeer zeker toe. Waarvan akte.