Column Door de ogen van... André Lampe: Frits van de Wereld

Eerst verloren we vorig weekend Gertie (Stokkie) Steffens, waar Don van der Veen in deze krant al een mooie column over schreef. De vlag hing in huize Lampe spreekwoordelijk als eerbetoon aan Steffens op zijn sterfdag halfstok(kie). Een paar dagen later ontviel ons nog een markante Steenwijker. Frits Drent overleed na een moedig gedragen ziekte.

Frits leerde ik al heel lang geleden kennen via het lokale uitgaansleven. Net als ik hield Drent er van om onder de mensen te zijn onder het genot van een biertje. Het mooie aan Frits vond ik toentertijd al dat het nooit saai was als je in zijn gezelschap verkeerde. Hij had altijd wat te vertellen, beleefde van alles, dacht werelds en droomde destijds soms iets te groot. Het leverde hem een ludieke bijnaam op. Als we Drent vroeger in het nachtleven signaleerden riepen we gezamenlijk in koor: “Ahhh, daar is hij weer. Frits van de Wereld.” Dan kwam hij met dat lange pezige lijf op ons aan, vaak gekleed in een kleurrijke blouse, nette broek en instappers en nooit met lege handen. Altijd met een blad bier in de handen, deelde vrolijk de bestelde biertjes uit (Drent was vrijgevig) en nam direct het woord en vertelde over wat het leven hem allemaal weer geboden had.

Frits mocht graag aan het woord zijn. De laatste jaren kwam ik hem wel nog wel eens tegen op het voetbalveld altijd in gezelschap van Rob & Alinda van Meel of bij Albert Heijn na werktijd. Zijn kleding zat dan onder de verfspetters. Toen ik hem daarop eens aansprak met de opmerking “ben je soms naar een gangbang party geweest, Frits?”, bulderde hij van het lachen. Hij hield van humor. Dat we Drent de laatste tijd uit het oog verloren waren bleek door zijn ziekte verklaarbaar. Via via hoorde ik dat Frits zijn laatste levensperiode in het hospice aan de Noordwalhof verbleef en een aanleunende bewoner wist mij te vertellen dat Drent ondanks zijn ziekte en dat hij wist dat zijn leven eindig was, geheel in stijl nog vaak het hoogste woord had.

Frits van de Wereld is veel te vroeg uit de wereld weggehaald, dat moge duidelijk zijn. Voor mensen die dicht bij Drent stonden zal het heel stil gaan worden zonder vrolijke Frits in hun nabijheid.

Rust zacht, Frits Drent!