In de bloeiperiode van de club was het vaste prik, op vrijdagavond naar De Meenthe.Daar speelden ze toentertijd hun thuiswedstrijden. BC ARTA had in hun ‘glory days’ - als ik het goed heb - twee herenteams, tweedames teams en een redelijk aantal jeugdteams. De mannen en vrouwen speelden op regionaal niveau.

Tot het moment dat de heren kampioen werden en promoveerden toen begon het basketbal zelfs enigszins te leven onder de Steenwijker bevolking. De wedstrijden op dat niveau werden vaak gespeeld op zaterdag, zodat men over de hele lengte van de sportvloer kon spelen, overzichtelijker voor het publiek en het gaf de wedstrijden meer cachet. De zaal liep op zulke wedstrijddagen dan ook redelijk vol met toeschouwers en er was sfeer. In Steenwijk staat dit basketbalteam bij insiders nog steeds bekend als ‘Het Dreamteam’ met spelers van eigen bodem die echt goed waren, zoals de boomlange center Johan Doeven, die tevens over een goed afstandsschot beschikte.

Wijlen Onno Brandsma, die strijd leverde om elke bal te bemachtigen. Onno was the Charles Barkley van ARTA, onverzettelijk en een wedstrijdmentaliteit waar je u tegen zei en leverde altijd strijd onder de borden. Harm Bakker voor het schot, het liefst via het bord, en altijd spelend met een knieband, zijn de eerste namen die mij zo te binnen schieten.

Enthousiasme volstaat

Maar door deze mannen en het volgen van de Amerikaanse NBA werd mijn liefde voor basketbal nog meer aangewakkerd. Toch valt te lezen dat ook BC ARTA hedendaags moeite heeft om de boel draaiende te houden. Men is op zoek naar coaches. Ervaring of kennis is niet essentieel, enthousiasme volstaat. Het zou mooi zijn als oud-leden en lokale sterren van weleer zich bij de club zouden melden. Ik hoop dat sommigen zich geroepen voelen, misschien schuilt er wel een nieuwe Phil Jackson of Pat Riley in één van de oud-spelers.

BC ARTA hoort bij Steenwijk en het nieuwe prachtige logo, waar de Steenwijker toren centraal staat, is geweldig mooi. Alleen daarom al mag deze club nooit verloren gaan. De hulp van helpende handen is een herkenbaar probleem bij elke vereniging. Wie nog op zoek is naar een aanvallende uitdaging, dan is onze lokale basketbalclub een mooie uitkomst. Want aanvallen zit in de clubnaam verankerd, ARTA: Always Ready To Attack...Gelijk hebben ze, want aanvallen is nog altijd de beste verdediging.

Ik gun deze club voorspoed en geluk…