Apenrace

Langs de Looijersgracht is de lente volop losgebarsten. Duizenden narcissen staan in bloei. De bewoners poten deze bollen elk jaar zelf. Foto: Wilbert Bijzitter
Deze dappere dodo’s kwamen op die zomerse dag in 2020 in het stadsgrachtenwater terecht, waadden onder de Onnabrug door en klommen aan de Buze-kant weer naar boven -en ze oogden nog steeds fit als hoentjes. Ze trotseerden ook de barrières in het stadspark Rams Woerthe en in het verdere parcours.
Er waren prachtige obstakels gebouwd, onder meer op de Ruxveenseplas, waar de deelnemers op een drijvende stellage moesten klimmen en vervolgens het water in gleden. De organisatie bleek uitermate inventief bij het verzinnen van hindernissen (overigens ging een van de mooiste onderdelen wegens te gevaarlijk niet door: een vele tientallen meters lange glijbaan vanaf de Ruxveensebrug omlaag naar de Shell-pomp…).
Ik zag destijds meteen al dat het een blijvertje was en dat blijkt het nu ook te zijn, want na de afgelopen twee rare jaren staat de Monkey Fun Run nu weer pontificaal op het Steenwijker zomeractiviteitenprogramma; deelnemers en supporters: zet zondag 17 juli maar in de agenda!
Toch kende die eerste editie van de MFR een jammerdatje, wat overigens de organisatie niet was aan te rekenen. Ik stond destijds bij de Oosterpoort de sporters aan te moedigen -meer kun je op zo’n moment niet doen. Dáár moesten alle deelnemers vanaf de Looijersgracht-kant onder de brug door het water lopen. Maar het water was niet hun grootste barrière, dat was de metersdikke laag modder en viezigheid ónder het water. Aan de andere kant van de brug (nabij de Univé) klommen ze weer naar boven. Ze hadden allemaal één riekende overeenkomst: ze meurden als… ik zou niet eens een vergelijking weten.
Wat. Een. Stank.
Want de Steenwijker grachten, toch ook een apentrots dingetje van ons, worden niet goed onderhouden, zo bleek. Die zijn sinds de invasie van de Spanjaarden in vijftienhonderd-nog-wat nauwelijks opgeschoond. Getooid met een vieze stinkende baggerbende in de kleding moesten de deelnemers hun route lopend vervolgen, en ze moesten nog een heel eind. Ik vond het een schande. Ik herinner me wat ambtelijke Mea Culpa’s, daags na het evenement: ja, de grachten moesten hoognodig worden uitgebaggerd, want nee: zo kon het echt niet. Maar of er de afgelopen twee jaar wat aan gedaan is? Ik waag het te betwijfelen.
Misschien moet de nieuwe wethouder van Grachten en Wallen maar eens ervaringsdeskundige worden en op 17 juli met de Monkey Fun Run meedoen…