Column Door de ogen van... André Lampe: 'Angst is een slechte raadgever'

Ik heb nooit gedacht nog in een land te wonen waar je zomaar de kans loopt om beschuldigd te worden van racisme, puur omdat je uit traditie liever een zwarte piet ziet, dan een roetveegpiet. Al was het alleen maar om herkenning te voorkomen. Want een buurman met een paar zwarte vegen op de kop associeer je nou niet direct met een Spaanse hulp van de Sint.

In Steenwijk gaan we dit jaar tijdens de intocht van Sinterklaas gebruik maken van roetveegpieten, zo viel te lezen in de media. De reden is volgens de organisatie omdat er tijdens de laatste intocht in 2019 enkele zwarte pieten bedreigd zijn. Los van het feit of je nou pro- of anti-Zwarte Piet bent en dat je graag een ordentelijk kinderfeest wilt, begrijp ik ook. Maar je doet wel concessies aan een paar schreeuwlelijks c.q. bedreigers. Dan blijft er bij mij toch iets knagen. Want dan zit ik mij af te vragen: moet je als organisatie concessies doen uit angst voor mogelijke verbale provocatie en dreigementen?

Ik ben opgevoed met de boodschap: bepaal je eigen koers en levenswijze en laat je niet intimideren in het leven, dat maakt je kwetsbaar. De journalist had er wat mij betreft tijdens het interview ook wat dieper in mogen duiken. Dit omdat er ook veel Steenwijkers zijn die wel belang hechten aan een intocht met zwarte pieten. En ik zou de organisatie ook zeker gevraagd hebben: ‘Wat doen jullie als er dit jaar tijdens de sinterklaasintocht onverlaten en demonstranten zijn die antileuzen of dreigende teksten richting de roetveegpieten schreeuwen? Want dan kom je ook weer voor een dilemma te staan. Keert Zwarte Piet volgend jaar dan weer terug of stoppen we dan met de Sinterklaasintocht?

Onvrede blijft er altijd, bij elke gebeurtenis. Ik sprak ook mensen die het heel vervelend en verwerpelijk vonden dat die regenboogvlag de hele week aan de Steenwijker toren hangt te wapperen. “Mooi laten wapperen”, dacht ik, „Get over it.” Als de Steenwijkers roetveegpieten willen? Prima, maar voor roetveegpieten kiezen puur uit angst voor dreigementen, provocatie of verbale escalatie, geeft wel stof tot nadenken... Want angst is een slechte raadgever!