Fysiotherapeut Eugenie Maluw (Dagboek): 'Lichaam en geest werken alleen goed samen in een juiste balans'

Maandag

Met de handrem erop...

Na een weekend met veel administratie en cursusvoorbereiding, kwam er vandaag een cliënt op een vervolgafspraak die de week ervoor het advies van mij had meegekregen om zijn hand en arm te ontzien. Als je dan een onbedwingbare drang hebt om altijd maar door te pakken, kan dit best een moeilijke opdracht zijn.

Zo was het óók bij deze cliënt, die met veel humor vertelde zelf uitgevonden te hebben dan maar een ski-handschoen te dragen om zich te beschermen tegen zichzelf. We hebben er samen smakelijk om gelachen. Probeer maar eens klusjes te doen wanneer je geen grip hebt...

Dinsdag

Reizen en leren...

Vandaag reis ik af naar Nieuwegein. De voorbereidingen voor de cursus Fysio Pilatus zijn al gedaan en ik mag de 1e van een serie van 10 nu maandelijks gaan bijwonen. Als fysiotherapeut ben je verplicht jaarlijks een aantal studiepunten te behalen. Naast deze bijkomstigheid vind ik het superleuk nieuwe dingen te leren en kan me er telkens weer op verheugen. Daarnaast voldoe ik dan ook weer aan mijn saldo. Hoe leuk is dat!?...

Woensdag

Een dag met een lach en een traan...

Vandaag kreeg ik iemand in mijn praktijk die aangaf helemaal vast te zitten. Al behandelend in gesprek kwam ik erachter dat de klachten grotendeels mentaal zijn waardoor het lijf niet meer de juiste signalen verstuurd. Al coachend laat ik mijn cliënt dan weer het lijf voelen. Dat gebeurde er vandaag, emoties, bewustwording en een behandelplan opgesteld. Lichaam en geest werken alleen goed samen in een juiste balans. Dat is wat er vaker gebeurt in mijn fysiopraktijk, een prachtige zen plaats waar ik zelfstandig werk en vooral, daar waar ik in samenwerking met mijn cliënten tot mooie resultaten kan komen. Mensenwerk, op mijn lijf geschreven...

Donderdag

Er komt een vrouw bij de fysio...

Vandaag kwam er iemand uit midden Duitsland terug van werk, gebruik makend van de gelegenheid voor een behandeling. Eens per maand en soms vaker komt ze mij speciaal opzoeken. Ik voel me gezegend zo’n band te mogen hebben met mijn clientèle. Er zijn meer patiënten die grotere afstanden overbruggen maar deze komt wel van heel ver. Ik blijf het bijzonder vinden en vooral hartverwarmend.

Vrijdag

Doof en tintelend...

Vandaag had ik iemand op de behandelbank met rugklachten. Hij heeft al jarenlang last van een dove tintelende dikke teen, Tijdens zijn behandeling geeft hij aan dat de teen weer normaal begint te voelen. Zo mooi als ik dan de opluchting en dankbaarheid zie. Het voelt altijd nog onwennig als ik het compliment in ontvangst neem, omdat ik vind dat ik gewoon mijn vak uitoefen. Ondanks dat klachten lange tijd bestaan, is het fascinerend hoe het lichaam met een beetje hulp, toch weer een weg vindt te herstellen.

Weekend

Net zoals ik uitzie naar mijn werkweek, verlang ik ook zo naar het weekend. Eerst nog samen met mijn lief op de bank een vakantie plannen, met aansluitend weer een nieuwe serie scoren om te bingewatchen.

Ik voel mij gezegend in mijn privéleven en ook met het prachtige vak dat ik beoefen!

Geen enkele week is hetzelfde. De prachtige humorvolle menselijke verhalen van mijn cliënten maar ook de pijnlijke. Doordeweeks na mijn werk boodschappen halen met lekkere biologische producten voor het avondeten, waarvan ik dan heerlijke snacks ga maken voor bij de buis, of verrast worden met een lekkere maaltijd als ik thuiskom. Ik kan er maar zo aan wennen! Haha... maar niet te vaak, want ik sta zelf ook heel graag in de keuken, alleen of samen met mijn partner of met mijn koptelefoon. Maar ook een intrigerend boek met ondertussen genietend van hoe mijn partner met z’n keyboard aan het oefenen is als voorbereiding op de oefensessies met zijn bands. Allemaal ingrediënten voor een feestje!

In de weekenden gaan we er vaak op uit. Spulletjes voor de praktijk halen, lekker wandelen met een terrasje hier en daar, of anders met de cabrio heerlijk toeren. Met de zomer in zicht is het nóg meer genieten.

Het leven is mooi! Te mooi om niets te ondernemen...

Dit weekend staat in het teken van visites. Zaterdagavond komen zoon en schoondochter van mijn partner op visite. Zij is medisch beeldvormings- en bestralingsdeskundige bij Radiotherapiegroep Zwolle en werkt in Deventer en hij is supermarktmanager bij de AH in Emmeloord. Zondag gaan we naar Arnhem bij mijn dochter en schoonzoon op bezoek. Zij studeert Interdisciplinaire Sociale Wetenschappen in Amsterdam aan de UvA en hij studeert in Wageningen aan de WUR Bedrijfseconomie. Altijd weer supergezellig en blij hen allen te zien. We raken nooit uitgepraat. En dan de tijd… wat gaat deze toch snel! De weken vliegen voorbij!