Bij opkomst worden we welkom geheten door een vriendelijke Zuid-Afrikaanse zangeres die ons vertelt dat we getrakteerd gaan worden op songs vol hoop en liefde. En daar hield ook meteen de toelichting op zodat je als zaal moest raden waar de meeste nummers voor de pauze voor bedoeld waren. Waren het krijgsliederen van bepaalde stammen? Waren het volksliederen met veel uiterlijk vertoon? Waren het traditonals uit de geschiedenis van het land? We weten het niet. Pas bij een uitvoering van Amazing Grace is de muziek te duiden, maar dan zijn we al murw gebeukt door veel geluid beweging.