Dat ze met eigen ogen de toestanden bij de inzamelpunten van goederen en de ontreddering bij de Oekraïense vluchtelingen hebben gezien, maakte veel indruk op de Steenwijkers.

„We hebben zoveel donaties gekregen, zowel financieel als in goederen”, vertelt Jolanda Vermaire, een van de deelnemers aan de reis.

De reis ging zonder problemen en vrijdagavond rond 20.30 uur arriveerden ze in grensplaats Przemysl waar ze bij een school alles konden uitladen. Poolse studenten van het lyceum in Przemysl verdelen dit onder de Oekraïense vluchtelingen die rondom deze school tijdelijk overnachten. „Het was een waardevol moment”, blikt Henry Joustra terug. „Op de terugweg waren er zichtbaar veel auto’s uit Oekraïne met jonge gezinnen op de vlucht. Erg ingrijpend allemaal, maar we zijn dankbaar dat we iets konden bijdragen.”

Onderweg zag het Steenwijker konvooi veel busjes met hulpgoederen naar Polen, in groepen rijdend. Veelal met stickers, vlaggetjes of andere herkenbare steun aan Oekraïne. En ook veel lege busjes, aanhangers weer naar huis. „Onderweg, heen en terug, veel duimpjes van de chauffeurs, even toeteren of met de lichten seinen naar elkaar.”

Vluchtelingengezin mee terug naar Steenwijk

Een deel van de groep wilde graag enkele vluchtelingen meenemen naar Nederland. Dat ging niet zonder slag of stoot: het was zaterdag een kwestie van de hele dag bellen, appen, regelen en wachten voor ze de juiste personen hadden.

„Na een kort telefonisch overleg met de opvanglocatie in Nederland waren we eruit wie met wie mee ging”, vertelt Justin Brouwer. „Als je met eigen ogen het leed en het verdriet ziet, wil je graag concreet wat doen.” Het gaat om een vader, moeder en dochter van 10 jaar. „Heel bijzonder dat deze mensen op blind vertrouwen bij ons instapten in de hoop weg te raken van alle ellende. Letterlijk 6 tasjes, gescheurde kleren en doodop van hun reis hebben we het ze zo comfortabel mogelijk gemaakt met dekens, eten en drinken achterin de bus.” Ze wilden eigenlijk niets aannemen, daarom werd in de auto gebeld met een bekende die vloeiend Oekraïens spreekt, om de passagiers uit te leggen dat ze veilig waren, onderdak kregen en alles kosteloos was voor hen. Nagenoeg meteen vielen ze in slaap, kapot van hun reis.

„Bij thuiskomst zag ik dat de nacht ervoor op maar 25 kilometer afstand van Przemyśl (waar wij waren) in Yavoriv beschietingen zijn geweest… bizar”, laat Justin weten. Zondagochtend bij thuiskomst is het Oekraïense gezin afgezet bij kennissen in Steenwijk, waar ze de komende tijd zullen verblijven.