Afscheid van de Steenwijker Courant

Een nieuwe tak van sport voor mij, waar ik met heel veel plezier naar uitkijk. Ook best spannend, na zoveel jaren in het krantenvak gezeten te hebben. Ben begonnen bij het toenmalige Tijl (de Zwolse Courant) in Zwolle, daarna naar Steenwijk en in 1999 de overstap naar Boom regionale uitgevers, zoals het toen heette. De Steenwijker Expres, de projectredactie van de Meppeler Courant en toen, acht jaar geleden, weer terug naar het nieuws, als coördinator van de Opregte Steenwijker Courant.

Een mooie uitdagende baan met veel facetten. Maar deze kans om nog eens helemaal opnieuw bij een andere organisatie te beginnen, kon ik niet laten lopen. En dan kan het ineens heel snel gaan… per 1 juli uit dienst, maar in werkelijkheid al veel eerder weg: die bijzondere reis die al lange tijd op de planning stond gaat er namelijk komen. Want waarom uitstellen tot ‘later’ als het nu ook kan? En dan is dit dus zomaar mijn laatste week bij Mediahuis Noord.

Aangrijpende onderwerpen

Ik kijk terug op prachtige jaren waarin ik van alles en nog wat heb mogen doen, in een enorme vrijheid. Er waren ook aangrijpende onderwerpen. Ik was amper een paar weken werkzaam in mijn nieuwe functie in Steenwijk toen op Moederdag 2014 de Steenwijkse Jeanilet Aniceta vermoord werd. Een van mijn eerste reportages was die over de indrukwekkende stille tocht die voor haar werd gehouden. En niet te vergeten de grote branden in Steenwijk… de brand in de Rechter, waar ik destijds vlakbij woonde, en de brand waarbij discotheek Locomotion in de as werd gelegd. In alle vroegte je bed uit, om erbij te zijn en op te tekenen wat er op dat moment gebeurt. Maar ook de menselijke verhalen, van een krasse 100-jarige die het geheim van haar vitaliteit onthult tot mensen die bezorgd zijn over wat er in hun directe leef- en werkomgeving gebeurt. Want in een bijzondere gemeente als Steenwijkerland zorgen thema’s als natuur, landbouw, woningbouw en leefbaarheid voor een onuitputtelijke stroom aan onderwerpen. En hoe mooi is het als er ijs ligt in dit fantastische gebied en je als ‘werk’ je schaatsen aan mag trekken voor een sfeerreportage op het ijs!

Deze vrijdagkrant is de laatste papieren krant waar ik aan heb meegewerkt, dan zit het er definitief op. Mijn functie als redactiecoördinator wordt overgenomen door mijn collega Wilko Aardema. Samen met oude en nieuwe collega’s zullen zij doorgaan met pareltjes maken, elke krantendag weer. Want daar doe je het voor: voor de lezer. Om te informeren, te amuseren, te laten nadenken en ergens misschien een ander licht op te doen schijnen.

Lokale krant koesteren

Mijn grote wens is dat de Steenwijker Courant in zijn huidige vorm nog vele jaren mag en kan blijven bestaan. Een lokale krant die drie keer in de week verschijnt: hoe bijzonder is dat? Laten we dat koesteren. De dynamiek van het werk als journalist en mijn collega’s en alle contacten ga ik zeker missen. Maar ik weet zeker dat ik heel veel mensen gewoon blijf tegengekomen, want ik blijf wonen en werken in Steenwijkerland!