Mevrouw Aletta Makken ken ik niet persoonlijk en dat vind ik prima. Zij behaalde als Groen-Linkser in maart tijdens de verkiezingen 239 stemmen -van de iets meer dan 20.000 stemmen die waren uitgebracht. Dat is ongeveer één-derde zeteltje. Paar maanden later stapte zij al ruziënd uit Groen Links en begon haar eigen partijtje: Veur Elkaar. Een eenzaam bestaan.

Onlangs maakte Veur Elkaar zich plotseling reuzezorgen om de veiligheid in Giethoorn en dat was goed voor een halve krantenvoorpagina! Er ligt namelijk wel eens een stroomkabeltje over de weg, was geconstateerd, en (oh verrassing) er staan reclameborden in Giethoorn! De eenmensfractie van Veur Elkaar ‘krijgt regelmatig te horen dat er niet gehandhaafd wordt’ op deze overtredingen. Want er staat ook wel es een losse staande vlag, en parasols met tafels en kraampjes. De oplaadkabeltjes voor de elektromotoren zorgen voor ‘gevaarlijke situaties’.

„Controleert u daar wel actief op?” vraagt mevrouw aan het college, terwijl ze het antwoord natuurlijk al weet: nee, natuurlijk wordt daar niet op gecontroleerd omdat het niks voorstelt. Er is bij mijn weten nog nooit iemand over zo’n stroomdraadje gestruikeld of tegen een kraampje aan gelopen. Maar Miss Makken wil nog meer weten: hoe het met de muziekboten zit, waarvan er ’s avonds schijnbaar eens eentje door de grachten vaart, en met afgesloten straten en met parkeren waar het niet mag. Mevrouw wil een overzicht van het aantal overtredingen en het aantal bekeuringen. Mag ik gokken? Nul.

Op sociale media krijgt ‘deze mevrouw’ er flink van langs: ‘Wat een flauwekul’ en ‘azijnzeiker’ wordt genoemd, iemand vindt haar ‘een beetje aandachtsgeil’. Alhoewel het niet mijn woordkeus is kan ik me er wel in vinden. Het is een beetje popiejopie voor de bühne.

Waarom zou ze haar partijtje Veur Elkaar hebben genoemd? Ik kan niet in haar hoofd kijken. Maar ze heeft het nu in elk geval wel Veur Elkaar dat bij de volgende verkiezingen iedereen in Giethoorn haar naam nog weet.