Beter dan ‘Adem in Adem uit’ kan het nauwelijks worden

Voorstelling : Adem in Adem uit, spel en tekst: Jochem Myjer, regie: Jos Thie, muzikale bijdragen van Armin van Buuren, donderdagavond
Locatie : Theater De Spiegel, Zwolle i.s.m. De Meenthe
Aantal bezoekers : 950 (uitverkocht)
Aantal sterren : *****

Dus slaat hij theaters met een geringere accommodatie, zoals De Meenthe in Steenwijk over. Net als een eerdere constructie met Schouwburg Ogterop konden trouwe bezoekers van De Meenthe met voorrang kaarten kopen voor Jochem’s voorstelling in het fraaie theatercomplex in Zwolle .

Natuur

Aan zijn programma ‘Adem in Adem uit’ is niet te merken dat Jochem Myjer moet opboksen tegen lichamelijke grenzen. Hij danst, rapt, rent en beweegt onophoudelijk op het grote toneel. Hij banjert een centraal gestationeerd decorstuk in de vorm van een ei op en af. Myjer toont zich niet alleen een veelzijdige cabaretier die in de vorm van zijn leven verkeert, maar ook een sportman met een uitstekende conditie.

Het zijn niet alleen maar aanstekelijke grappen en verrassende imitaties die zijn programma onnavolgbaar maken. Hij brengt zijn fans ook liefde voor de Nederlandse natuur bij. Hij is lyrisch over de schoonheid van de Waddenzee en de eilanden – vooral Texel - met autobiografische verhalen, liedjes en kolderieke invallen. Het gebruik van moderne beeldtechnieken, bekend van vorige programma’s, is nog even geraffineerd. Een prachtige, afgewogen belichting zorgt voor een visueel smaakvolle afwerking.

Cirkel

Hij weet als geen ander een poëtische cirkel in zijn programma aan te brengen. Jochem Myjer vertelt met liefde over de rol van zijn vader die zijn kinderen bij zonsopgang meeneemt naar een duin achter de vakantiewoning. Terwijl de zon zijn eerste stralen laat zien, draait pa muziek van Bach. Dat is ook het slotbeeld van ‘Adem in Adem uit’.

Hij heeft plaats genomen in het decor tegen de achtergrond van de waddenduinen en laat de kinderen de opkomende zon zien. Muziek van Johann Sebastian Bach vult de grote zaal. Ademloos luisteren de bezoekers. Hij heeft ze overtuigd van de wonderschone natuur, van de vogelpracht. Hij heeft ze vogelklanken laten herkennen. Stil kijkt hij vanaf zijn imaginaire duin de zaal in. ‘Mooier kan het niet worden,’ zegt hij tegen zijn kinderen. Beter dan ‘Adem in Adem uit’ kan Jochem Myjer een programma niet maken.

Je hebt bij Jochem Myjer geen tijd voor ook maar een seconde concentratieverlies. Je moet bij de les blijven om de rap pratende Myjer bij te houden. Zijn mimiek en zijn imitaties vormen een deel van zijn unieke handelsmerk. Natuurlijk pakt hij ook richting bezoekers uit en zoekt hij zwakke plekken, maar hij is nooit vilein. Hij blijft in de eerste plaats de rebelse kwajongen, altijd uit op kattenkwaad.

Hilariteit

De verhalen over het gezin Myjer dat op vakantie gaat, is geen uniek materiaal. Met zijn atletische stembuigingen en imitaties bereikt Jochem Myjer evenwel een mate van hilariteit die andere cabaretiers in de schaduw stelt. Het ene moment kan hij een meezinger de zaal in slingeren die dan uit volle borst wordt meegezongen. Even later serveert hij een parodie op Lange Frans die klinkt als een klok. Hij gaat ook een wervelend rapnummer niet uit de weg, waarbij hij leunt op de muzikale inbreng van Armin van Buuren.

Jochem Myjer is een veelzijdig cabaretier, een muzikale vakman die de top van de kleinkunstberg heeft bereikt. Hij is sympathiek. Hij dankt Steenwijk met een passend opschrift op zijn T-shirt onder zijn theaterpak.

Het toneelbeeld aan het begin is een lange file op de A1 met een verkeersbord die verwijst naar Jochem. De beschikbare kaarten zijn altijd in sneltreinvaart uitverkocht. Filevorming voor Jochem is vanzelfsprekend. Voor de bezoekers bij voorkeur ook na afloop voor een selfie met de ster van de avond. De tijd die hij daarvoor reserveert, is beperkt. Zijn lichaam vraagt om rust waar zijn onvermoeibare geest niets liever wil dan de fans nog lang behagen. Een grote lach, een zwaai en weg is hij. Wat goed dat hij weer helemaal terug is.